Veels te veel vlees!

Restaurants in Griekenland serveren grotere porties dan de meeste Nederlanders gewend zijn. Dat is even wennen en heel soms zelfs even schrikken….

Al jaren wordt in Den Haag op het Lange Voorhout de “Royal Christmas Fair” gehouden; één van de grootste en mooiste kerstmarkten van Nederland met een breed aanbod van kerstspulletjes, kleding, drinken en eten. Een paar jaar geleden kon je bij een van de eettentjes maar één gerecht bestellen: Een soort mixed grill maar wel in 4 afmetingen, afgestemd op de grootte van het gezelschap eters. Op een bord stond het menu:

2 personen : VLEES
3 à 4 personen : VEEL VLEES
5 à 6 personen : HEEL VEEL VLEES
7 à 8 personen : VEELS TE VEEL VLEES

De grill waar alles op werd bereid stond buiten en de geur van gebraden vlees trok velen naar de kraam. Het was er druk en op de tafels en banken deden groepen van carnivoren zich te goed aan de op grote schalen aangedragen lekkernijen.

ALS GRIEKEN HET GEZELLIG HEBBEN GAAN ZE GRILLEN

Bezoekers van Griekenland weten dat ook de Grieken wel van een stukje vlees houden. Ik was zelf altijd van mening dat, gezien de nabijheid van de zee en de vele eilanden, vis het hoofdbestanddeel van het menu zou zijn. En, er zijn zeker uitstekende visrestaurants te vinden op vrijwel alle eilanden. Echter, als het op gezellig samen eten aankomt gaan Grieken slachten en BBQ-en. Grieken zijn vleeseters. Voor wie gaat eten bij één van de vele taverna’s komt daar al snel achter.

TAVERNA ZORBA

De eerste keer dat wij met het begrip “veels te veel vlees” werden geconfronteerd was bij onze lokale Taverna die Zorba heet. Er zijn veel restaurants op Rhodos met een verwijzing naar de beroemde verfilming van het gelijknamige boek uit de jaren ’50, die voor een deel op Rhodos is opgenomen. Er is zelfs een Anthony Quinn Bay, vernoemd naar de filmster die de hoofdrol vertolkte. Helaas is Quinn, volgens onze Griekse buurvrouw, daar maar één keer geweest, vijfenzestig jaar geleden.

Op de menukaart van Zorba’s staat het standaard menu dat in vrijwel alle taverna’s wordt geserveerd, aangevuld met een aantal “house specialities” en dagschotels. Tijdens een late lunch in april hadden wij een bijzondere ervaring. We bestelden een Griekse salade om te delen, want alleen niet op te krijgen, aangevuld met wat wij dachten twee wat kleinere gerechten: Een farmer’s sausage voor mij en wat werd aangeduid als “Porkchop” voor mijn vriendin die trek had in een karbonaadje.

LEKKER KARBONAADJE

De salade kwam als eerste. Deze werd 5 minuten later gevolgd door mijn lokale worst. Wij dachten eerst dat we niet gelijktijdig zouden kunnen eten maar dat bleek een misverstand. De ober kwam weer een minuut later terug met een grote plank die hij met twee handen moest dragen. Hierop lag de grootste karbonade die wij ooit hadden gezien. Ik kom uit een slagersgezin en moest even goed kijken hoe dit monsterachtige stuk vlees in elkaar stak. Het komt er op neer, voor de geïnteresseerden, dat een ribkarbonade wordt gesneden terwijl de speklap er aan vastzit. Uiteraard inclusief bot. Het gevaarte was 1,5 tot 2 centimeter dik en moet minstens 6 à 7 ons hebben gewogen. Zoals alles in Griekenland smaakte ook deze lunch fantastisch. Het was alleen een beetje veel.

Minstens 700 gram varken

MEAT PER KILO…

Wij vroegen de ober naar de reden voor de enorme omvang van dit gerecht. In eerste instantie keek hij wat verbaasd om vervolgens uit te leggen dat alle Grieken op deze wijze hun karbonade eten en hij mijn vraag niet helemaal begreep. Eigenlijk vond hij onze vraag maar gek en keek ons ongelovig aan toen ik hem vertelde dat wij karbonades in een ander, veel kleiner, formaat prefereerden.

Op de tafel naast ons lag een menukaart die ik nog eens bekeek om te zien of er ergens een aanwijzing te vinden was over de grootte. Die aanwijzing vond ik niet maar opeens zag ik helemaal onder aan de kaart een hoofdstuk aangeduid met de ondubbelzinnige kop: “Meat per kilo”.
Het was mogelijk om Lamskarbonade, Porkchops, Beefsteak en Calamari te bestellen per kilo; de kiloprijzen stonden erbij. Allemaal heel normaal dus, voor Grieken.
Wij kregen uiteraard niet alles op en onderweg terug naar huis hebben we veel zwerfkatten blij kunnen maken met onze stukken vlees. Dat de katten te eten kregen uit een “doggybag” vonden ze geen enkel probleem.