Een rondrit door het Zuiden
De meeste mensen die Rhodos bezoeken komen niet verder zuidelijk dan Lindos. Hier vind je de beroemde Akropolis, het schilderachtige witte dorpje met zijn kronkelende, meestal, zeer volle straatjes en de schitterende uitzichten over de baaien en stranden.
Zelfs voor veel autochtone bewoners van het eiland is het zuiden een plaats waar ze weinig komen. Zoals een Griekse kennis van ons zegt: ‘in het zuiden is het leeg en heet.’
Maar, voor liefhebbers van schitterende natuur, rust en ruimte, verstilde dorpspleintjes, kleine taverna’s en fantastische vergezichten is het zuiden van Rhodos een absolute aanrader. Surfers vinden hier (Prasonisi) wind en golven die verder nauwelijks in de Middellandse Zee voorkomen. In de bergen vind je kleine kloosters en nog veel kleinere kapelletjes die meestal open en vrij te bezoeken zijn.
SPECTACULAIRE VERGEZICHTEN
Wij maakten deze rondrit de eerste keer eigenlijk per ongeluk. Doordat we een paar keer een verkeerde afslag namen kwamen we op plaatsen die we anders hadden gemeden.
Vanaf ons verblijf in Gennadi namen we de kustweg naar het zuiden. We wilden even kijken in Lachania en dachten daarna binnendoor naar Prasonisi te kunnen rijden. Lachania is een klein dorp dat volledig is ingesteld op toeristen. Het zandstrand is wat verder bij het centrum van het dorp vandaan waardoor er eigenlijk twee Lachania’s zijn: Lachania aan Zee en Lachania Binnen. Op een T-splitsing in het dorp namen wij de verkeerde afslag, naar Mesanagros bleek achteraf.
De weg liep merkbaar omhoog en slingerde langs rotsen, valleien en olijfbossen. In Mesanagros kun je wat drinken in de plaatselijke Kroeg (Kafeinion) en op goede dagen wordt er ook eten geserveerd.
Als je de doorgaande weg vanaf Mesanagros blijft volgen ontrolt zich een majestueus landschap met olijfbossen, grillige rotsheuvels, diepe valleien en zelfs een versteende waterval.
“Alle wegen prima te rijden, ook met een kleine huurauto”
Het valt ons elke keer weer op hoe goed de wegen zijn op Rhodos, uitzonderingen uiteraard daargelaten, en ook deze kronkelweg vormt daarop geen uitzondering. Wij waren hier vroeg in de lente dus her en daar lag nog wat modder op het wegdek. Het asfalt was echter van uitstekende kwaliteit en je hebt hier absoluut geen terreinwagen of 4×4 SUV nodig.
Mooie plaatjes onderweg.
HET MEEST AFGELEGEN STRAND VAN RHODOS, WAT EEN RUST!
Ongeveer 10 kilometer na het klooster van Skiadi bereik je de kust. Dit is het meest afgelegen strand van Rhodos en er is ook werkelijk helemaal niets. De uitzichten naar het noorden zijn echter adembenemend. Voor liefhebbers die een keer een dag strand willen beleven waarbij daadwerkelijk het hele strand, zo ver als je kunt kijken, voor jou is, is dit een “dream come true”. Wel is het jammer dat voorgangers op deze geweldig mooie plek het nodig vonden om afval achter te laten. Een opruimactie zou hier een hoop opknappen.
Zuidwestelijk strand, de grote leegte.
Volg de kustweg naar het zuiden. Na ongeveer 15 kilometer bereik je het dorpje Kattavia. Wie op zoek is naar authentiek Grieks dorpsleven kan op Rhodos zijn hart ophalen en Kattavia past volledig in dat ideaalbeeld. Te ver van zee om volop te kunnen profiteren van de grote stromen toeristen, met hun Euro’s, moet Kattavia het vooral hebben van lunchende en dinerende voorbijgangers. Er zijn een paar surfscholen, Prasonisi is niet al te ver weg, en wat eenvoudige hotels en campings.
LEKKER ETEN BIJ MAMA IN KATTAVIA
Op het pleintje bij het postkantoor vind je een tweetal taverna’s met uitstekend eten en bijna vooroorlogse prijzen. De hele familie doet mee om de zaak draaiende te houden en de schotel van de dag is diezelfde ochtend nog gemaakt door “Mama”.
Verder is het er rustig al rijdt er met enige regelmaat een tractor voorbij en soms een bestelbusje. Wie tot rust wil komen….enfin…..
Vanaf Kattania is het nog 8 kilometer naar Prasonisi. Aangeduid als een surfers paradijs volg je de weg naar het uiterste zuiden van Rhodos. Prasonisi is eigenlijk een schiereiland dat met Rhodos verbonden is door een breed strand. Hier waait het altijd stevig. Oostelijk van dit strand ligt de Egeïsche zee waar nauwelijks golven staan en het dus ideaal is voor windsurfers. Ten westen ligt de Middellandse Zee. Doordat de wind vrijwel altijd uit het westen komt staan hier vaak flinke golven. Dit maakt de plek ideaal voor kitesurfers. Bij te harde wind verdwijnt het strand tijdelijk onder de golven. Een bijzondere plaats dus.
Uitzicht op het strand dat het schiereiland Prasonisi scheidt van Rhodos.
Vanaf PrasonisI moet je dezelfde weg terug naar de doorgaande weg. Dat is niet het mooiste stukje van Rhodos. Wij hebben echter heel veel herten gezien wat het toch tot een bijzondere ervaring maakte. Rhodos heeft een eigen hertenras. Het is een soort damhert (“Dama Dama”) dat alleen op het eiland voorkomt. De oorsprong is in nevelen gehuld maar men zegt dat ergens in de Middeleeuwen een aantal herten is uitgezet om op te kunnen jagen. Er zijn echter aanwijzingen dat er al veel langer herten voorkomen op het eiland dat ooit “Elafioussa” heette. Dat betekent zoveel als “Met veel herten”.
BOKKEN MET GROTE GEWEIEN
De schattingen van de aantallen lopen uiteen van 6.500 door de overheid, tot ruim 12.000 door de boeren die er veel last van hebben. Het hert is beschermd en er wordt nagedacht over reservaten vanwege de overlast. Je ziet ze werkelijk overal in flinke aantallen en het zijn indrukwekkende dieren met hele grote geweien.
JE KUNT ER EEN PAAR UUR OF EEN HELE DAG OVER DOEN
De vegetatie is hier duidelijk anders dan verder noordelijk en dat heeft waarschijnlijk met de zomerse droogte en de hitte te maken. Op een eiland met zoveel natuurlijk schoon is het niet heel erg om een stukje “saai” te ervaren. En, zoals gezegd, het is maar een stukje.
Nadat je de doorgaande weg bent opgedraaid rijd je, via Lachania, in ongeveer 25 minuten terug naar Gennadi. Deze rit rijd je, zonder te stoppen makkelijk in 2,5 uur. Maar wij hebben er bijna een dag over gedaan, inclusief lunch en 140 foto’s!